Θετικό κλίμα για τον IGB
Εντός του Ιουνίου αναμένεται να προκηρυχθεί το δεύτερο market test για τον αγωγό φυσικού αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB), με στόχο οι δεσμευτικές προσφορές να υποβληθούν έως το Σεπτέμβριο, προκειμένου η οριστική επενδυτική απόφαση για το έργο να ληφθεί έως το τέλος του έτους.
Το έργο πάντως φαίνεται να εισέρχεται σε τροχιά υλοποίησης καθώς είναι έντονο το ενδιαφέρον που εκφράζεται από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, ενώ στο προκαταρκτικό market test που ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από εννέα εταιρίες. Το έργο φαίνεται ότι πλέον διαθέτει ισχυρή πολιτική στήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά και την ΕΕ, ενώ συνδυάζεται τόσο με τον πλωτό τερματικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης όσο και με τον αγωγό TAP.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στο market test που ήδη ολοκληρώθηκε επιτυχώς οι εταιρίες που συμμετείχαν ζήτησαν μεταφορικό δυναμικό για σωρευτική ποσότητα 4,3 δισ.κ.μ. αερίου το χρόνο στην κατεύθυνση Ελλάδας – Βουλγαρίας, ενώ περίπου 1 δισ. κ.μ ζητήθηκε για την αντίστροφη κατεύθυνση Βουλγαρία – Ελλάδα.
Το αρχικό μεταφορικό δυναμικό του αγωγού είναι τα 3 δισ. κυβικά μέτρα/ετησίως. Ο αγωγός ΙGB, συνολικού μήκους 182 χιλιομέτρων θεωρείται ως το πρώτο βήμα για τον «Κάθετο Διάδρομο», ο οποίος θα διασυνδέει την Ελλάδα με τις χώρες των Βαλκανίων, ως την Ουγγαρία και ενδεχομένως την Αυστρία. Είναι το πρώτο έργο που μπορεί να δώσει στη Βουλγαρία και άλλες βαλκανικές χώρες πρόσβαση σε μη ρωσικό αέριο, αυξάνοντας την ασφάλεια εφοδιασμού. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ως το τέλος του 2016 αναμένεται να είναι έτοιμος ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Ρουμανία με την Βουλγαρία, κάτω από τον Δούναβη. Ο διασυνδετήριος αυτός αγωγός θα μπορεί μελλοντικά να τροφοδοτείται με αέριο από την Ελλάδα, μέσω του ΙGB.
Η εταιρία «Poseidon», η οποία ελέγχεται 50-50 από τη ΔΕΠΑ και την ιταλική Edison, έχει το 50% του IGB ενώ το υπόλοιπο 50% ανήκει στην ΒΕΗ, την εταιρία ενεργειακού χαρτοφυλακίου της Βουλγαρίας. Η υλοποίηση του ελληνο-βουλγαρικού αγωγού θα δώσει το πράσινο φως για την κατασκευή του πλωτού τερματικού υγροποιημένου αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη -για την τροφοδοσία του οποίου ήδη έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η αμερικανική Cheniere-, ενώ θεωρείται κρίσιμος και για την προώθηση του αζέρικου αερίου, που θα έρχεται μέσω του αγωγού ΤΑΡ -Τransadriatic Pipeline- στη ΝΑ Ευρώπη. Εξ ου και το ενδιαφέρον της Socar, της κρατικής εταιρίας αερίου του Αζερμπαϊτζάν, εκ των βασικών μετόχων του ΤΑΡ και μελλοντικού αγοραστή του ΔΕΣΦΑ για το έργο. Εκπρόσωπος της Socar δήλωσε πρόσφατα πως η εταιρία ενδιαφέρεται για τον IGB και για την πώληση αερίου στη Βουλγαρία.
Το κόστος κατασκευής του IGB εκτιμάται σε 220 εκατ. ευρώ και σύμφωνα με την υπουργό Ενέργειας της Βουλγαρίας το έργο θα μπορέσει να ενταχθεί προς χρηματοδότηση στο πακέτο Junker, με την προϋπόθεση ότι θα στεφθεί με επιτυχία το μάρκετ τεστ με τις δεσμευτικές προσφορές. Σε πρώτη φάση, από ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα έχουν χρηματοδοτηθεί με 45 εκατ. ευρώ οι διάφορες μελέτες για το έργο. Στόχος είναι και τα τρία έργα, το τερματικό της Αλεξανδρούπολης, ο IGB και ο ΤΑΡ να είναι λειτουργικά ως το 2020.