«Μύθοι» και «αλήθειες» για τα οχήματα με αέριο

Καμία αμφιβολία για την ασφάλειά τους

Η συζήτηση γύρω από τις… ιδιαιτερότητες των οχημάτων με υγραέριο ή φυσικό αέριο, επιστρέφει ανά τακτά χρονικά διαστήματα και όσο ενισχύεται η διάδοσή τους και στους ελληνικούς δρόμους, εξαιτίας της τεράστιας εξοικονόμησης που προσφέρουν, ειδικά για τα σημερινά δεδομένα των ελλήνων καταναλωτών.
Ο νέος «μύθος» σχετικά με την ασφάλειά τους λοιπόν, έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα αυτοκίνητα με υγραέριο περιέχουν μία φιάλη με το καύσιμό τους, όπως και τα αυτοκίνητα με φυσικό αέριο, που έχουν ένα δοχείο με το πιεσμένο αέριο. Παρότι λοιπόν, δοχείο με καύσιμα έχουν όλα τα αυτοκίνητα με εξαίρεση τα ηλεκτρικά που στην Ελλάδα είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, συνεχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια κάποια στερεότυπα που κάνουν μερίδα της αγοράς να ανησυχεί. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η φιάλη υγραερίου αποκαλείται ακόμη «μπόμπα», δεν βοηθάει τον κόσμο να θυμάται πως η κατασκευή των φιαλών στα αυτοκίνητα είναι τέτοια που δεν υπάρχει καμία περίπτωση διάτρησης, πόσο δε μάλλον ανάφλεξης ή ανατίναξης.

Κι όμως φαίνεται πως κάποιοι ξεχασμένοι νόμοι δεν προβλέπουν φιάλες υγραερίου σε συγκεκριμένους χώρους. Με βάση αυτούς τους νόμους και αυτοκίνητα που φέρουν φιάλη υγραερίου θεωρητικά δεν προβλέπεται να κινούνται σε κλειστούς χώρους (τέτοια παραδείγματα υπάρχουν και στο εξωτερικό).

Ως εκ τούτου λοιπόν, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι νόμοι που επικαλούνται δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια των αυτοκινήτων με καύσιμο αερίου (υγραερίου ή φυσικού αερίου), αλλά αντίθετα, με τις προδιαγραφές εξαερισμού των χώρων αυτών που δεν είναι εγκεκριμένοι για εγκατάσταση φυσικού ή υγρού αερίου.

Αντίθετα, η «αλήθεια» είναι ότι το αέριο χρησιμοποιείται πλέον σε όλο τον κόσμο, κατά κόρον, τόσο στην αυτοκίνηση, όσο και για άλλες χρήσης, θεωρούμενο ως ένα από τα πιο ασφαλή καύσιμα για καθημερινή χρήση, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τα εξής:

– Η χρήση του αερίου αποτελεί μια ώριμη τεχνολογία με ιστορία 70 χρόνων. Είναι ευρέως και πολλαπλά δοκιμασμένη και αποδεδειγμένα αποτελεσματική με σημαντικά τεχνολογικά επιτεύγματα.

– Το φυσικό αέριο απαιτεί θερμοκρασία 600 βαθμών κελσίου για την ανάφλεξη, ενώ αντίθετα η βενζίνη αναφλέγεται μόλις στους 450 βαθμούς κελσίου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στατιστικά, οι πιθανότητες πρόκλησης πυρκαγιάς από διαρροή φυσικού αερίου είναι πολύ λιγότερες έναντι των προηγούμενων καυσίμων.

–  Οι δεξαμενές αποθήκευσης του φυσικού αερίου κατασκευάζονται κάτω από πολύ αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας και υπόκεινται σε σκληρές δοκιμές με ελέγχους πολύ υψηλότερους από αυτούς που λαμβάνουν χώρα πρακτικά κατά τον ανεφοδιασμό του οχήματος. Ο εργοστασιακός σχεδιασμός τους και ο έλεγχος τους γίνεται για πιέσεις 300 bar, οι φιάλες δεν εκρήγνυνται σε πίεση μικρότερη των 460 bar τη στιγμή που οι καθημερινές συνθήκες χρήσης και λειτουργίας τους είναι για περίπου 200 bar.

– Λόγω των υλικών κατασκευής, του σχήματος και της θέσης τους στο εσωτερικό του οχήματος, οι δεξαμενές καυσίμου έχουν πολύ χαμηλότερο κίνδυνο να πάθουν βλάβη σε σχέση με το ρεζερβουάρ βενζίνης σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι δεξαμενές για παράδειγμα, υποβάλλονται σε δοκιμές με φωτιά και πυροβόλο όπλο.