Διαβούλευση εξπρές για τις ταρίφες του δικτύου αερίου

Τις τελευταίες ημέρες είχαν πέσει στο τραπέζι από αρκετές πλευρές – ακόμη και εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου – προτάσεις ώστε να δοθεί μια μέση λύση στο θέμα που έχει ανακύψει με τη δυσαρέσκεια των Αζέρων της Socar ώστε να βρεθεί ένας κοινός τόπος και να μη ναυαγήσει η πώληση του 66% του διαχειριστή.

Και ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με τους stakeholders (την ιταλική Snam που συναντήθηκε χθες με τον κ. Σκουρλέτη ενώ επίκειται συνάντηση Φλαμπουράρη με τους Αζέρους) χθες η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έθεσε σε διαβούλευση εξπρές το νέο κανονισμό για τις ταρίφες του δικτύου, προσπαθώντας προφανώς να προλάβει τις ημερομηνίες σε σχέση με τα προαπαιτούμενα του μνημονίου.

Η πρόταση επί της οποίας θα καταθέσουν οι ενδιαφερόμενοι παρατηρήσεις μέχρι την Παρασκευή, ωστόσο, αφήνει ελάχιστα περιθώρια να βρεθεί  μια συμβιβαστική λύση με τους Αζέρους, καθώς με το νέο κανονισμό επί της ουσίας επιστρέφουμε στα τιμολόγια που ίσχυαν για τους χρήστες του δικτύου το 2012. Δηλαδή έχουμε σε πολλές περιπτώσεις χρηστών μειώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το WACC δηλαδή το ποσοστό ανάκτησης των επενδεδυμένων κεφαλαίων από 10,99% που ήταν με τον προηγούμενο κανονισμό μειώνεται έστω και ανεπαίσθητα στο 10,62%.

Αντίστοιχα για τις περισσότερες από τις δραστηριότητες υπάρχει μια πολύ μικρή αύξηση στα τέλη, που συνεπάγεται χαμηλότερα έσοδα από τις αρχικές προβλέψεις για το διαχειριστή, έστω και εάν για κάποιες συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως για το υγροποιημένο φυσικό αέριο αλλά και για τις ημερήσιες συμβάσεις προτείνονται μεγαλύτερες αυξήσεις.  Μεσοσταθμικά η αύξηση στις ταρίφες του Διαχειριστή που έθεσε η ΡΑΕ σε δημόσια διαβούλευση είναι 23,2%, πρόκειται μάλιστα για εισήγηση του ΔΕΣΦΑ που κατατέθηκε προχθές.

Επίσης να σημειωθεί ότι παραμένει η χρονική περίοδος των 40 ετών για την ανάκτηση των επενδύσεων των παλαιότερων ετών (σημ. εκτός από τον περιορισμό των προς ανάκτηση επενδύσεων παλαιότερων ετών, πριν την τροπολογία του καλοκαιριού η σχετική χρονική περίοδος για την ανάκτηση ήταν 30 έτη) σημείο το οποίο είχε ενοχλήσει ιδιαίτερα την πλευρά της Socar. Με αυτά τα δεδομένα, φαίνεται ότι δεν υπάρχει η μέριμνα για κάποιου είδους “γέφυρα” με τους Αζέρους μέσω, πιθανόν, μιας ήπιας προσαρμογής προς τα πάνω των ταριφών του δικτύου, ούτως ώστε και η κυβέρνηση να μπορεί να ισχυριστεί ότι σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις πέτυχε σημαντική εξοικονόμηση κόστους για τους χρήστες, αλλά και οι ξένοι επενδυτές να αποκτήσουν ένα κίνητρο για ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης.